برنامه به سوی فردا که روزهای پنجشنبه از ساعت ۱۱:۰۵ از رادیو اقتصاد پخش میشود برنامهای است که به تشریح کاربردهای فناوری اطلاعات در امور روزمره و به زبانی ساده میپردازد.
شما میتوانید نظرات ارزشمند خود را در انتهای همین مطلب ثبت و یا به صورت مستقیم برای نویسنده از طریق فرم تماس با من ارسال فرمایید.
این برنامه، برنامه هفتاد و چهارم از سری برنامههای به سوی فردا است.
مجری برنامه: در این برنامه نیز در ادامه برنامه گذشته از صحبتهای جناب آقای مهندس کریمی مدیر کل مهندسی عملیات و هماهنگی شبکه Data استفاده میکنیم و به موضوع خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات در این حوزه میپردازیم. همچنین طبق روال برنامههای گذشته در خدمت کارشناس محترم برنامه جناب آقای مهندس علیرضا صائبی هستیم.
کارشناس برنامه(آقای مهندس صائبی): حضور آقای مهندس کریمی به عنوان یکی از مدیران اصلی مباحث مدیریت اینترنت در کشور برای ما بسیار دارای اهمیت است. در برنامه گذشته به بعضی از مسائل در حوزه پهنای باند اینترنت کشور و توزیع آن در سطح کشور پرداختیم. آقای مهندس کریمی فرمودند که در پایان سال ۱۳۹۰ پهنای باند اینترنت، Gigabit Per second75 بوده است و تا پایان سال۱۳۹۱ به Gigabit Per second155 ارتقاء پیدا خواهد کرد، البته هدف شرکت ارتباطات زیرساخت Gigabit Per second175 عنوان شده است. موضوع بسیار جالبی که در برنامه گذشته مطرح شد، این بود که شرکت ارتباطات زیرساخت آمادگی دارد که هر پهنای باندی را در هر جایی از کشور برای هرکدام از کاربران ارائه نماید، که از نظر تجاری و کسب و کار، آمادگی پشتیبانی دارد. درواقع محدودیتهایی که در این حوزه در حال حاضر شاهد آن هستیم مثل حداکثر سرعت ۱۲۸ که توسط شرکتها (و حتی خود مخابرات که وارد بازار فروش اینترنت شده است) ارائه میشود، ربطی به سیاستهای شرکت ارتباطات زیرساخت ندارد و محدودیتی از طرف این شرکت اعمال نشده است.
امیدواریم که در برنامههای آتی بتوانیم با وزیر محترم فناوری اطلاعات و ارتباطات، صحبت کنیم و از ایشان سؤال کنیم که چه کسی حداکثر محدودیت ۱۲۸ را برای کاربران ما قرار داده است. در حال حاضر از طرفی به دانشجویان و متخصصین فنّاوریاطلاعات اعلام میکنیم که Cloud service ایجاد کنید، یا ما میتوانیم سرویسهای ویدیو کنفرانس داشته باشیم، مدلهای تجارت الکترونیک چند طبقه در سطوح کارشناسی و کارشناسی ارشد به دانشجویان خود معرفی میکنیم، با این تفاسیر آنها را متوقع میکنیم و بعد از سوی دیگر در تامین پهنای باند کمکاری میکنیم که کاربران نه تنها از آن رضایت ندارند بلکه نارضایتی هم دارند؛ در مصاحبههایی که در برنامههای گذشته پخش شد، این مورد کاملاً مشهود بوده است. از دیگر مسائلی که تیم تحقیقاتی این برنامه به آن برخورد کرده و خیلی هم خودنمایی میکند مسئله Filtering و بروز اختلالات در کاربری اینترنت است.
میهمان برنامه(آقای مهندس کریمی): حوزه Filtering که بیان فرمودید براساس قانون مصوب ۱۳۸۸ مجلس شورای اسلامی، که به قانون جرایم رایانهای معروف است، کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه متولی آن است. بنابراین شرکت ارتباطات زیرساخت آماده است در هرگونه مسائلی که مربوط به اینترنت و یا سرویسهای دیگر حوزه Data از نظر کیفیت، سرعت و یا مقولات دیگری، پاسخگو باشد چون اینها در خود شرکت ارتباطات زیرساخت مدیریت میشود. و مسائلی از این قبیل که میفرمایید را از متولی آن پیگیری نمایید. که کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه است.
کارشناس برنامه (آقای مهندس صائبی): یعنی از شما سؤال نکنیم که چه کسی دسترسی به ایمیل یاهو یا گوگل را مختل میکند؟
میهمان برنامه(آقای مهندس کریمی): خیر. چون در حالحاضر این مسائل مرتبط با شرکت ارتباط زیرساخت نمیباشد. شرکت ارتباطات زیرساخت به اینترنت به عنوان یک طرح تجاری نگاه میکند، طبیعی است که در طرح تجاری هرچه پهنای باند یا تعداد کاربران بیشتر باشد درآمد بیشتری خواهد داشت. مسائلی که مطرح کردید خیلی به طرح تجاری مربوط نمیشود.
کارشناس برنامه(آقای مهندس صائبی): طبق آماری که وجود دارد درصد بالایی از استفاده از سرویس اینترنت ایران برای چک کردن Mail است، در این حوزه عمده کاربران از Yahoo Mail استفاده میکنند، که میبینیم یک مرتبه Yahoo Mail ،Gmail و Search Google قطع میشود. کارهایی از این قبیل حتی اگر تهدید هم حساب شود، برای کشورهای خارجی که حتی عکس خانه خود را هم در Google دارند تهدید بزرگتری محسوب میشود تا کشور ما که خیلی هم محتوای رسمی در اینترنت ندارد.
در بحث شبکه ملی اطلاعات، موافقین و مخالفین زیادی در رابطه با آن صحبت کردهاند، درباره این موضوع شنیدهایم که این شبکه خیلی به ارتباطات اینترنتی کشور ربطی ندارد. درباره یکی از راهکارهایی که متخصصین اینترنتی که ارتباطات درون اینترنت را هم تجربه کردهاند صحبت کردهایم، که این مسئله را یکی از راهکارهای بسیار مناسب برای بالا بردن سرعت دسترسی به سایتها بخصوص در بحث ارائه خدمات داخلی میدانند.
میهمان برنامه(آقای مهندس کریمی): اخیراً کمی بحثها در حوزه شبکه ملی اطلاعات زیاد شده است. تصور برخی از شنوندگان خبر این بود که، شبکه ملی اطلاعات قرار است جایگزین اینترنت شود ولی مطلقاً چنین چیزی صحیح نیست. طبق آماری که ارائه کردهام و تکلیفی که برنامه ۵ ساله برعهده شرکت ارتباطات زیرساخت قرارداده است را ارائه دادهام در آن کاملاً مشخص است که شرکت ارتباطات زیرساخت هر سال پهنای باند را به گونهای افزایش میدهد که بیش از دوبرابر سال قبل خود شود. بنابراین این آمار صرفاً مربوط به اینترنت بود است. اینترنت در حوزه شبکه ملی اطلاعات نمیگنجد، شبکه ملی اطلاعات را خیلی از کشورها دارند. مثلاً در کره جنوبی درخواستهای این حوزه کلاً سرویسهای متعددی دارد. در این حوزه زمانی که وارد میکنیم Yahoo این امر اینترنت محسوب میشود و وقتی وارد میکنیم Amar.ir این اینترنت محسوب نمیشود و داخل ایران در جایی میزبانی شده که امکان دسترسی برای افراد وجود دارد. هدف این است که زمانی که فردی میخواهد در دانشگاهی ثبتنام اینترنتی انجام دهد یا مثلا قبولی در کنکور را ببیند و یکسری از این نوع مسائل که در داخل ایران میزبانی شدهاند دارای سرعت بیشتری باشند و کاربر بتواند راحتتر ارتباط برقرار کند. حوزه اینترنت هم به صورت جدا دارای توسعه مخصوص به خود میباشد. هدف شبکه ملی اطلاعات این است که بتوان بیشتر نیاز کاربران را در داخل کشور و با یک سرعت بالاتر تأمین کنیم.
گزارش برنامه
گزارشگر برنامه: لطفاً سن و رشته تحصیلی خود را بگویید؟
مصاحبه شونده ۱: من ۱۹ سال دارم و فیزیوتراپی میخوانم.
گزارشگر برنامه: چقدر و در چه زمینههایی از اینترنت استفاده میکنید؟
مصاحبه شونده ۱: روزی یک ساعت از اینترنت استفاده میکنم. بیشتر به وبلاگ کلاسهایم در سایت دانشگاه وارد میشوم.
گزارشگر برنامه: چه اطلاعاتی را از وبلاگ و سایت خود دریافت میکنید؟
مصاحبه شونده ۱: مطالبی که در وبلاگ قرار دادهاند را مطالعه میکنم.
گزارشگر برنامه: در حال حاضر از وضعیت ارتباطات اینترنت چقدر احساس رضایت میکنید؟
مصاحبه شونده ۱: من خیلی از اینترنت استفادهای نمیکنم، تا آنجایی که میدانم نیازهای من را برطرف میکند.
گزارشگر برنامه: یک ارتباط اینترنتی مطلوب چه ویژگیهایی دارد؟
مصاحبه شونده ۱: در حد متعادل باشد، خیلی وابسته به آن نشویم، اگر چند روز نتوانستیم از اینترنت استفاده کنیم، بتوانیم زندگی خود را ادامه دهیم، وقت خود را بر سر موضوعات نامربوط حدر ندهیم، در کل با برنامه و هدفمند از اینترنت استفاده کنیم.
گزارشگر برنامه: شما چه استفادهای از اینترنت میکنید؟
مصاحبه شونده ۲: به تازگی که در دانشگاه وبلاگ درست کردهایم و چون خودم یکی از نویسندگان آن هستم به شدت از اینترنت استفاده کرده و در آن جستجو میکنم که اگر متن یا تصویر جالبی وجود داشته باشد برای وبلاگ خود استفاده نمایم. حتی برای اینکه اطلاعات خود را هم بالا ببرم از اینترنت استفاده میکنم.
گزارشگر برنامه: چند ساعت از اینترنت استفاده میکنید؟
مصاحبه شونده ۲: گاهی اوقات بیشتر از ۳یا۴ ساعت از اینترنت استفاده میکنم.
گزارشگر برنامه: در حال حاضر از وضعیت ارتباطات اینترنت چقدر احساس رضایت میکنید؟
مصاحبه شونده ۲: اینگونه که امروزه استفاده میشود اگر افراد هدفشان بالابردن اطلاعات خود باشد خوب است. بیشتر سایتهایی که من استفاده میکنم چون سایتهای علمی هستند میتوانم آنها را پیدا کنم. ولی گاهی اوقات ایمیل و یا برخی از سایتها اصلاً باز نمیشود و امکان ادامه کار وجود ندارد.
کارشناس برنامه(آقای مهندس صائبی): در برنامههای گذشته از خانوادهها و کسانی که جوانان قدیم بودند، خواهش کردهایم که با اینترنت از طریق جوانان و کودکان و فرزندان خود ارتباط بگیرند. در خیلی از سرویسهایی که معرفی شده است مثلا سرویسهای حوزه سلامت، سرویس ثبت اسناد، سرویس حوزه آمار تقاضا کردهایم که از فرزندان خود بخواهند که با استفاده از کامپیوتر کارهای آنها را انجام دهند. امروزه شاهدیم که بسیاری از کاربران سیستمهای اینترنتی کودکان هستند. عزیزی که به عنوان مصاحبه شونده با ایشان صحبت میشد فرمودند که خیلی کاربری جدی از اینترنت ندارند.
همانطور که آقای مهندس کریمی فرمودهاند حتی در سطح اساتید دانشگاه هم انتقاداتی به شبکه ملی اطلاعات داشتهاند. بد نیست که این نکته بیان شود که یکی از مدیران ارشد فروش Yahoo که یک فرد ایرانی هستند، با ایشان صحبتی شد مبنی بر اینکه به نظر شما که ۳۰ سال خارج از کشور انواع اینترنت و Business model اینترنتی را تجربه کردهاید، راهکار برون رفت ما از بعضی از مسائل سرعت و پهنای باند چیست؟ فرمودند راهکار آن دسترسی محلی به سرویسدهندگان اینترنت است. که شبکه ملی اطلاعات بخشی از همین موضوع است. مثلاً اگر من بخواهم که ثبتنام عتباتعالیات کنم یا از سرویسهای بانکی استفاده کنم این فرایند اگر بر روی شبکه ملی اطلاعات باشد چه فرقی دارد؟ در حال حاضر که این شبکه راهاندازی نشده است چه فرقی دارد؟
میهمان برنامه(آقای مهندس کریمی): شبکه ملی اطلاعات کاری که در کشور به صورت پراکنده انجام میشود را ساماندهی میکند. مثلاًشبکه بانکی کشور و یا خودپردازها هیچ وقتی از ایران خارج نمیشوند و هیچ وقت در بستر اینترنت وارد نمیشدند، ما اعلام میکنیم که اینها بر روی شبکه IP کار میکنند، اینها از ابتدا هم داخل بودند، منتها هدفی که در داخل شبکه ملی اطلاعات وجود داشت این بود که کارهایی که در این حوزه انجام می شود را یکپارچه نماید و شبکههای اصلی با مدیریت اصلی را بتواند به صورت یکپارچه ارائه دهد، بگونهای که شرکت ارتباطات زیرساخت این وظیفه را برعهده دارد. مثلاً میخواهیم اسامی قبول شدگان کنکور را ببینیم این اسامی باید بر روی یک سروری قرار گیرد و ما بتوانیم به آن سرور وصل شویم و این اطلاعات را ببینیم، این سرور میتواند در هر جای دنیا باشد. برای کاربر محل جغرافیایی سرور مهم نمیباشد. محل جغرافیایی سرور میتواند در ایران و یا در هر کشور دیگری باشد. چون ما کمی دیرتر از بعضی از کشورهای پیشرفته این کار را شروع کردهایم در ابتدای کار حلقه ارائه سرویس به مشترکین ما کامل نبوده است. به همین دلیل از سرورهایی که در خارج از کشور قرار دارد استفاده کردهاند، مثلاً یک شرکت سایت خود را در سروری ایجا کرده است که محل آن در ایران نیست. حال فرض کنیم که یک نفر میخواهد به سرور دسترسی پیدا کند و صفحه یک سایتی را ببیند، چون این میزبانی از ایران نبود این فرد از اینترنت استفاده میکند.
در حال حاضر کار به گونهای پیش رفته که وزارتخانههای دولتی و شرکتهای دیگر هم با توجه به شرایطی که ایجاد شده است و میتوانند سرویس بهتر و پرسرعتتری بگیرند همگی راغب شدهاند که به سرویس داخلی بیایند اگرچه که خیلی از انها از قبل آمده بودند. مثلاً همین اسامی کنکور در تجهیزاتی میزبانی میشود که این تجهیزات در داخل ایران قرار دارد، بنابراین زمان اعلام اسامی پذیرفتگان کنکور، وقتی که قرار است فردی به این سایت مراجعه نماید هیچ وقت از اینترنت استفاده نمیکند در صورتی که تلقی برخی از کاربران اینترنت است ولی این سرویس اینترنت نیست. درواقع این سرویسی است که در شبکه ملی اطلاعات ارائه میشود. بنابراین گاهی اوقات اعلام میشود که سرعت اینترنت خوب نیست و نمیتوان اسامی کنکور را دید، که این دو مقوله کاملاً مجزا است و هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند. وقتی اسامی کنکور را نمیتوانید ببینید و یا برای ثبتنام وارد سایتی میشوید و با مشکلات مختلفی برخورد میکنید هیچگونه ارتباطی به اینترنت ندارد. مثلاً در ثبتنام دانشگاهی یک سرویسدهنده، سرویسی را بر روی سروری قرار داده و به کاربران ارائه میدهد، این سرویسدهنده شرایط و تجهیزات را به گونهای فراهم کرده که برای ۱۰۰۰ کاربر، همزمان بتواند سرویسدهی کند. اگر این ۱۰۰۰ کاربر به ۱۲۰۰ کاربر تبدیل شود این سرویسدهی با مشکل مواجه میشود، در این صورت کاربر نمیتواند سرویس خود را به صورت مطلوبی دریافت نماید و ممکن است که فکر کند کیفیت اینترنت خوب نیست ولی این مشکل مربوط به اینترنت نیست. البته شبکههایی که این سرویس را ارائه میدهند خیلی از آنها در حال حاضر بر روی یک بستر قرار دارد. اینترنت و هر سرویس دیگری (اگر لازم شد سرویسهای شرکتهای ارتباطات زیرساخت را کلاً در حوزه IPتوضیح خواهم داد) در همین شبکه حرکت میکنند. اتصال کاربر نهایی را با خطوط انتقال تفکیک شده ارائه میدهند و در هیچ جای دنیا این کار انجام نمیگیرد. کاربر با یک سیم به اولین ارائهدهنده سرویس دسترسی وصل میشود اما از آن به بعد این امر میتواند تفکیک شده باشد. هدف شبکه ملی اطلاعات این است که این بسترها را در لایههای زیرساختی به گونهای از یکدیگر تفکیک کند تا بتوانیم در لایه شبکه به مشترکینی که متقاضی این گونه سرویسها هستند این خدمات را ارائه نماییم.
مجری برنامه: آقای کریمی آیا این امر موجب میشود که قیمت خدمات ارائه شده برای کاربر و برای شرکتهای سرویسدهنده پایینتر بیاید؟
میهمان برنامه(آقای مهندس کریمی): دقیقاً همینطور است و این صحبت شما کاملاً درست است. ما برای دسترسی به اینترنت شرکت زیرساخت این سرویس را از مرزها به داخل کشور وارد کرده و بین سرویسدهندگان یک لایه پایینتر توزیع میکنیم. ما این سرویس را از مرزها خریداری میکنیم که آنها سرویسدهندگان بینالمللی اینترنت هستند، که خود آنها نیز ممکن است به طور مستقیم ارتباط با سرورهای اصلی دنیا داشته باشند یا ممکن است که خود این سرورها را از لایه دیگری خریداری کرده باشند. زمانی که این امکان به داخل کشور وارد میشود این هزینهها از بین میرود، در این صورت هزینه کاهش پیدا میکند.
مجری برنامه: برای افرادی که نیاز به لایههایی دارند که از خارج کشور و خارج مرزها به آنها داده میشود، وقتی از شبکه ملی برای بخشی از کارهای داخلی استفاده کنند، در این صورت سرعت خدمات اینترنتی بیشتر میشود.
میهمان برنامه(آقای مهندس کریمی): این گفته شما نتیجهگیری بسیار خوبی است که قطعاً زمانی که نیاز نباشد که همه از هر سرویس اینترنتی استفاده کنند، پهنای باند کمی آزادتر میشود و باعث میشود که سرعت این دسته از مشترکین ما هم افزایش پیدا کند.
کارشناس برنامه(آقای مهندس صائبی): خوب است که وزارت فناوری اطلاعات به عنوان متولی سازماندهی و نظارت کلان به ارائه خدمات در قالب نقش نظارتی خود روتینها، رویهها و یا چکلیستهایی را قرار دهد که ارائه دهندگان خدمات تحت بستر شبکه نه الزاماً اینترنت، بتوانند با تبعیت از آن چک لیستها سرویسها را در سطحی ارائه دهند که قابل قبول کاربر و قابل استفاده باشد. نکتهای که آقای کریمی میفرمایند برای کاربران نهایی محسوس نمیباشد. این فرمایش درست است که فرمودید سرویسدهنده حساب ۱۰۰۰ کاربر همزمان را میکند فرض کنید که مثلا در سیستم انتخاب واحد دانشگاه تهران ۲۵۰۰۰۰ از کاربران دانشگاه بخواهند سرویس دریافت کنند. خود حساب کنید که چه مشکلاتی پیش میآید. اسامی کنکور که فرمودهاید یکی از چالش برانگیزترین مسائل موجود میباشد، وقتی یک فرد متوجه میشود که قبول شده است چندین بار وارد سرور میشود، ولی این مسائل که گفته شد واقعاً به همین صورت است و قابل محاسبه شدن نیست. سرویسدهندگان ما واقعاً با checklistها و Normهای بینالمللی که به صورت استاندارد برای تعداد مشخصی از کاربران ارائه سرویس میدهند، با حجمی از ترافیک پشت خط از سایت خود که باید سرو کار داشته باشند واقعاً سرو کار ندارند، درواقع این مسئله ربطی به دسترسی کاربران بر روی شبکه ندارد. اگر با یک خط ۱۲۸، ۱۲۴،… به شبکه وصل شدهایم، کسر کوچکی از این خط به دریافت اطلاعاتی تخصصی ربط پیدا میکند که مثلاً اسم فرد را به عنوان قبول یا رد شده بر روی سایت سنجش نشان میدهد، یا در یک سرویس بانکی برای انتقال وجه حجم خیلی کمتر از ۱۲۸ نیاز است. اما از طرف دیگر در قسمت بانک باید سرویسدهنده بانک این حساب را بکند که درحال حاضر چند نفر درخواست انتقال میدهند. حجم ترافیک پشت سرور بانک به مراتب باید محاسبه شدهتر و دقیقتر باشد. در اینجا است که خط ما کند میشود و میگوییم که چرا شرکت ارتباطات زیرساخت پهنای باند مورد نیاز ما را تأمین نمیکند. درواقع قسمتی از این مشکلات مربوط به سرویسدهندگان میباشد؛ این تفکیک در شبکه ملی اطلاعات در سطح شبکه مخابراتی صورت میگیرد. باعث میشود درخواست کسی که میخواهد انتقال وجه بانکی بدهد لازم نباشد از پهنای باند اینترنت بازگردد به کشور و دوباره به سراغ یک سرور بانکی برود. امیدواریم که در داخل کشور این سرویسها داده شود و از پهنای باندی که خریداری شده استفاده نکنند.
در حوزه استفاده از اینترنت انتقاداتی را میشنویم مثل اینکه چرا سرعت کند است یا چرا دسترسی به راحتی انجام نمیگیرد و…. بین کاربر نهایی و ISP ارائهدهنده سرویس و بین ISP ارائهدهنده سرویس و شما که توزیع کننده عمده پهنای باند هستید آیا توافق، معیار و یا سطح ارائه خدمات وجود دارد؟
میهمان برنامه(آقای مهندس کریمی): بحث کیفیت سرویس بحث بسیار اساسی در ارائه هر سرویسی است. هر وسیلهای که خریداری شود دارای سطح خدماتی است که شرکت ارائه دهنده تضمین میکند. در حوزه ارتباطات بحث موافقتنامه در سطح خدمات (SAL) مطرح میشود. موافقتنامه سطح خدمات از مواردی است که باید از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی یاد کنیم که بسیار پیگیر هستند که این موافقتنامهی سطح خدمات بین کلیه سرویسدهندگان حتماً رد و بدل شود. سازمان ما از سرویسدهندگان بینالمللی موافقتنامه سطح خدمات دریافت میکند؛ یعنی در هر شاخصی در حوزه کیفیت یک عددی را توافق کرده و امضاء میکنند و تعهد میکنند که آن عدد را رعایت نمایند و هرگونه تخطی از آن اعدادی که در آنجا تنظیم شده است موجب پرداخت جریمه میگردد. به همان نسبت شرکت ارتباطات زیرساخت به کلیه مشتریان خود موافقتنامه سطح خدمات ارائه میدهد. در موافقتنامه سطح خدمات اعلام کردهایم که بستههای از دست رفته کاربران از ۴/۰% نباید بیشتر باشد اگر از این مقدار بیشتر شد، شرکت ارتباطات زیرساخت خود را ملزم کرده است که خسارت پرداخت نماید. در این حوزه ۴/۰% مقدار بسیار خوبی است، حداقل برای ما که اینترنت را در کل دنیا پایش و تحقیق میکنیم که به چه صورتی است،می بینیم که به شرکتهایی که از ما سرویس میگیرند عدد خیلی خوبی را ارائه دادهایم. در مسائلی مانند تأخیر، ضریب دسترسی، میزان قعطی و در همه این موارد یک اعدادی را با آنها موافقت میکنیم، که از این اعداد نباید بیشتر شود، اگر از این عدد بیشتر شود به تناسب میزان افزایش، میزان جرائم به دقت در آن موافقتنامه تنظیم شده است و تمام موارد در آن ذکر شده است. در مورد شرکتهایی که از ما سرویس میگیرند سازمانهای تنظیم مقررات رادیویی پیگیر هستند و در آن طرف هم خیلی پیشرفت صورت گرفته است. بعضی از شرکتها این موافقتنامه را دارند و با مشترکین خود موافقتنامه را امضاء میکنند. بحث checklist را هم که معرفی کردهاید شاید به گونهای در اینجا ارائه شود.
کارشناس برنامه(آقای مهندس صائبی): عددی که فرمودید عدد کاملاً قابل تأملی است، ۶/۹۹% پایداری یک سرویس اینترنت یک عدد بسیار خوبی است. آیا بین ارتباط ISP و ارتباط کاربر نهایی نظارت وجود دارد؟ یعنی آیا ISPها موظف به ارائه گزارشات packet loss یا سطح دسترسی یا میزان دسترسی یا خرابی یا هر مسئله دیگری از ارتباطات کاربران نهایی با خود هستند؟ آیا جرائمی برای ISPها در نظر گرفته میشود؟ میدانیم که اگر پای درد و دل ISPها بنشینیم، آنها هم برای خود مسائلی دارند که مطرح کنند. طبق صحبتهای انجام گرفته شما به عنوان یکی از مدیران در این حوزه میفرمایید که نظارت عددی و کمی روی خدماتی که از سازمان شما به ISPها ارائه میشود داریم و اگر سطح خدمات شما از معیارهایی که گذاشتهایم اُفت کند به آنها خسارت میدهید. همین موضوع را ما باید در سمت سرور و سرویسدهندگان هم شاهد باشیم. یعنی سرویسدهندگان هم بر طبق checklist که بیان کردهام به مسائل نرمافزاری و پیکربندیهای سختافزاری و شبکهای مربوط میشوند، در این صورت سرویسدهندگان ملزم میباشند که اگر یک سرویس ارائه میدهند فکر زمانی که حداکثر تعداد کاربری که به آن وصل میشود را کردهباشند.
میهمان برنامه(آقای مهندس کریمی): در این حوزه مدیریت بر سرویس از ارائه سرویس بسیار مهمتر است. درواقع مدیریت بر سرویس کاری است بسیار تخصصی که افراد حوزه خود را میطلبد؛ یعنی همان دانشگاهی که من به عنوان مثال عرض کردم که تجهیزات، شرایط یا لینکهای ارتباطی را که برای ۱۰۰۰ کاربر در نظر گرفته است، شاید اگر برای همان تعداد کاربر را خوب مدیریت و زمانبندی کند و شرایط خاصی ببینند، نتیجه بهتری در بر داشته باشد. تقاضای من این است که ارائهدهندگان سرویس بر مدیریت سرویس بیشتر از مدیریت بر تجهیزات اهمیت بدهند.
عوامل این برنامه:
· سردبیر: خانم مرضیه سالک
· گوینده: خانم رفعتی
· کارشناس برنامه: آقای مهندس علیرضا صائبی
·میهمان برنامه: آقای مهندس کریمی
· تهیه کننده: جناب آقای فنایی
· گزارشگر: خانم افشار
· نشر الکترونیک: خانم غفوری