سعی کن خودت را روی آب نگهداری!
در جوانی دوستی داشتم به نام امیر که به من با روشی کاملا سنتی شنا یاد داد. فراموش نمیکنم که دو سه جلسهای سعی کرد اصول و مبانی شناکردن و روی آب ماندن و اینها را آموزش بدهد که موفق نشد … اما بلافاصله تصمیم دیگری گرفت. مرا در عمق ۴ متری به داخل آب هل داد و گفت: “باید دست و پا بزنی تا بتوانی خودت را روی آب نگهداری”
معمولا بسیاری از ما در تصمیمات مدیریتی نیاز به داده کافی و روش مناسب اخذ تصمیم داریم.
گامهایی مثل آگاهی از وضع موجود، تعریف صحیحی از هدف، آشنایی و تسلط بر پارامترهای داخلی و خارجی تصمیمگیری، قابلیت شبیهسازی سناریوهای مختلف و نهایتا انتخاب یک سناریو عناوینی هستند که بعضا در توضیحات ما برای توضیح روش تصمیمگیری برای دیگران بکارمیروند، اما آیا در عمل نیز این رویّهها در زمان اخذ تصمیم همینطور دقیق و محاسبهشده به کار گرفته میشوند؟
یا با عباراتی نظیر “باید مرد عمل باشی و وارد کار شوی تا ببینیم چه شرائطی اتفاق میافتد” توجه کمتری به شبیهسازی تصمیم نشان میدهیم؟
به نظر میرسد گاهی اوقات یک نمودار ساده از فراوانی موضوعاتی که مشتریان برای آن با ما تماس گرفتهاند، اطلاعات زیادی در رابطه با اولویتبندی جهت تصمیم در اختیار ما خواهد گذاشت؛ یا چه بسا یک تحلیل حساسیت ( what-if ) ساده بتواند از پرتاب شدن ما در عمق ناشناخته پیشگیری کند.
فرض کنید بدانید مشتریان شما هر روز در چه موضوعاتی و در هر موضوع چند تماس با شما دارند و از طرف دیگر بدانید هریک از کارکنان شما در هر روز یا شیفت کاری دقیقا مشغول رسیدگی به کدام درخواست از کدام مشتری و در چه موضوعی میباشند. حال با یک جمع و تفریق ساده تابعی از ارتباط تعداد درخواست، تعداد نیروی انسانی و زمان انجام کار در دست خواهید داشت که میتوانید با تغییر هر پارامتر مقدار جدیدی برای تابع هدف بدست آورید و نتایج تصمیماتی نظیر کاهش نیروی انسانی، افزایش توان پاسخگویی یا کاهش زمان پاسخگویی را پیش از اجرا برآورد کنید.
طبیعتا این مثال بسیار ساده در اجرا با تغییرات زیادی مواجه خواهد شد و امیدوارم مدیران و کارشناسان عزیزی که در مصدر اخذ تصمیم در کشور قراردارند، پیش از اخذ یا اجرای تصمیمات مهم، حتیالامکان برآوردهای ریاضی از این دست را در دستور کار خود قراردهند تا انشاءالله شاهد اخذ تصمیمات موثر و دقیقتری در جامعه باشیم.