پست الکترونیکی و یک تجربه!
با همکارانم مشغول انجام یک پروژه مطالعاتی برای شناسایی و تحلیل کاربردهای هوش تجاری در ارتقاء فرایندهای بازاریابی و فروش بودیم که به نکته جالبی برخوردیم. حوزه مطالعاتی ما یکی از روشهای معمول در بازاریابیهای اینترنتی Email Marketing یا بازاریابی از طریق پست الکترونیکی بود و مشغول مطالعه رفتار مدیران ارشد در مواجهه با Emailهای معرفی محصولات و خدمات بودیم که یکی از دوستان ادعا کرد در سه مطالعه موردی آخری که انجام داده با نرخ بیش از ۴۰% بازگشت Email مواجه گردیده است!!
این تقریبا نرخ قابل تاملی بود و همه ما را بر آن داشت که بانک اطلاعاتی نتایج حاصله (Log) مربوطه را بیشتر بررسی کنیم؛ نتیجه جالب بود.
.
توضیحات:
۱- علت بروز هریک از موارد فوق معمولا به دلائل زیر است:
• عدم وجود آدرس به دلیل پاک شدن Email مربوطه از لیست Email server سازمان یا شرکت است.
• پر بودن ظرفیت Mailbox معمولا به دلیل خالی نشدن Mailbox در مدت طولانی است که نشان از بدون استفاده بودن Mailbox دارد.
• دامنه نامعتبر به دلیل آنستکه سازمان یا شرکت مربوطه قرارداد نام دامنه سایت اینترنتی خود را تمدید نکرده و در نتیجه دامنه منقضی گردیده است.
• پیدا نکردن سرور Email به دلیل آنستکه سرور میزبان به دلیل اختلالات شبکهای یا ایراد فنّی قابل مشاهده نیست و با توجه به اینکه معمولا آدرسهای مربوط به Email server با میزبان اصلی سایت اینترنتی یکسان یا نزدیک به هم هستند، در واقع سایت اینترنتی شرکت یا سازمان مربوطه نیز به احتمال قوی قابل مشاهده نیست.
• سایر دلائل تقریبا بی اهمیت بودهاند و به همین دلیل ذکر نشدهاند. مواردی از قبیل Block بودن سرور ارسال کنند Email یا مواردی از این دست.
.
۲- جامعه هدف آدرس Email مدیران دولتی یا شرکتهای بزرگ خصوصی بود.
• در مورد شرکتها همگی در حال حاضر بعنوان آدرس موسسات فعّال نزد وزارت بازرگانی موجود است.
• در مورد سازمانهای دولتی همگی از سایت آن سازمان برداشت شده بوده است!
.
۳- تعداد Emailها حدود ۲۰,۰۰۰ مورد بود.
.
۴- توزیع آدرسها مربوط به پستهای زیر بوده است:
• مدیران ارشد اجرایی که نقطه تماس مخاطبین از بیرون سازمان هستند.
• مدیران فنّاوریاطلاعات که علیالقاعده بایستی بیش از دیگران با تکنولوژی مانوس باشند.
• مدیران روابط عمومی که Email ارتباط با واحد تحت امر ایشان معمولا بعنوان یکی از نقاط مهم تماس در سازمان به شمار میرود.
.
۵- کمتر از ۲% آدرسها مربوط به دانشگاهها و بیش از ۹۷% از آدرسها از سرویسدهندههای سازمانی یا داخل کشور انتخاب شده بوده است.
پ.ن. مهم: این در حالیست که با توجه به محدودیت شدید ارتباطی در رسانههای دیگر، اغلب ارتباطات ما در فضای مجازی از طریق email انجام میپذیرد و توصیه بسیاری از صاحبنظران امر بر آنستکه بایستی بجای استفاده از Mail serverهای عمومی مانند google و yahoo از سرویسدهندههای داخلی و حتی الامکان سازمانی استفاده کنیم.
نظر شما در مورد وضعیت جاری و راه حل ماجرا چیست؟
.
( امیدوارم انشاءالله در آینده بتوانم نتایج بیشتری از این تحقیق را همراه با تحلیل نوع مشخصات گیرندگان نسبت به دلائل برگشت و تحلیلهایی از این دست را به محضر دوستان عزیز تقدیم کنم)
بله هادی جان
معمولا همینطور است که انشاءالله امیدوارم با تذکرات موثر کارشناسان مدیران فناوری اطلاعات، توجه مدیران به این موضوع بیشتر جلب گردد.
باسلام و عرض ادب احترا خدمت سرور گرام.شاید برایتان جالب باشد که در سازمان بنده یک ایمیل برای ارسال مقالات و مطالب جهت درج در نشریه سازمان اختصاص داده شده که چند وقتی بود که هرچه ایمیل برایشان می فرستادم ارسال نمی شد و failed می شد و هرچه بنده به مسئولین عرض می کردم ایمیلتان ظرفیتش پر شده توجهی نمی کردند تا اینکه بعد از مدتی به این مسئله اذعان نمودن.جالبی قضیه اینجا بود که ظرفیت اینطور ایمیلی را تنها ۳۰۰ مگابایت اختصاص داده بودن و این در حالی است که حجم زیادی از مقالات در سازمان ما برای نشریه ارسال میگردد.
البته ناگفته نماند که مقالات اکثر به دلایل مختلف چاپ نمی گردد. اینهم خوب یکجورش هست…
آمار جالبی بود. فکر نمیکردم گزینه «پر بودن میلباکس»، اینقدر درصدش بالا باشه.
جهت آگاهی دوستان دیگر، دوست دارم در اینجا به پستهایی که تا به حال در وبلاگم در مورد نوشتن ایمیل منتشر کردم، اشاره کنم.
سلام
جالب بود، ظاهراٌ مشکل استفاده از سرویس های داخلی نیست، مشکل استفاده کننده ها از سرویس های داخلی هستند.(پر بودن mailbox)
سلام
تحقیق بسیار جالبی بود
من نمونه عینی این مساله رو در ارگانهایی که خودم با آنها کار می کنم دیدم و متاسفانه طی یک سال اخیر هیچ پاسخی برای ایمیلهایی که به آدرسهای ایمیل مدیران سازمانها در دومین خودشون ارسال کردم دریافت نکرده ام.